Na de jetlag

We zijn hier nu al een dikke week, maar ik kan het nog altijd niet geloven: we wonen in Montréal, Canada!

Vlucht was ok (geen persoonlijke films weliswaar) en mooi op tijd geland. Lang moeten aanschuiven bij de paspoortcontrole en voor het eerst in ons leven doorverwezen geworden naar 'immigration'. De kerel daar was nogal nonchalant en vroeg niet al te veel details voor hij onze 'work permits' aanmaakte. Daarna onze valiezen opgepikt, door de douane en opgewacht door collega Stéphane. Tijdens de autorit naar ons nieuw appartement zagen we dat Montréal nog steeds heel, heel groot is en verbazend warm. Files zijn hier ook een probleem, omdat ze hier maar twee (verkeersonvriendelijke) seizoenen hebben: winter en wegenwerkenseizoen.

Ons appartement is erg ruim, heeft alle comfort, maar is nogal steriel oncharmant. Het ligt ook op een kruispunt van 2 hoofdwegen, dus het verkeerslawaai zit echt in je living als je de ruit opendoet. Jammer genoeg moeten de ruiten wel opendoen, want de airco is stuk en 't was hier de eerste week rond de 30°C!

De eerste paar dagen de buurt wat verkend (en 2 planten gekocht om ons appartement wat op te vrolijken :) ). We beginnen langzaamaan te weten hoe het metronet in elkaar zit, waar het noorden is als we een straat inslaan en waar de dichtste winkels zijn. Eten is hier trouwens stinkend duur: vaarwel goedkope en lekkere kaas, yoghurt, chocolade, brood en bier :( Kleerwinkels, gezellige (jazz)café's, grote parken en vriendelijke mensen zijn er hier wel met hopen, dus er valt nog heel wat te ontdekken! De Canadese natuur hebben we trouwens ook al even kunnen proeven: onze eerste zondag brachten we al wandelend door met Stéphane's gezin in de Laurentides, een bergketen op een uurtje van Montréal!

Over mijn werk valt nog niet zoveel te vertellen, want ik kan nog niet echt beginnen (m'n computer moet nog aangekocht worden) maar de omgeving is in ieder geval schitterend: in de botanische tuin, met zicht op het Stade Olympique.

Echt gesettled zijn we hier nog niet - we vergeten soms dat we hier nog maar een week zitten - en er valt ook nog het een en het ander te regelen. Onze verscheepte kisten moeten opgehaald worden, onze work permit moet aangepast worden - die nonchalante pipo schreef 'masculin' op Lien's vergunning! - zodat we een social insurance number kunnen aanvragen, ziekteverzekering kunnen regelen en die airco moeten we aan de praat krijgen! Gelukkig hebben we tijd en hoewel het af en toe nogal overdonderend is - wat doen wij 2 Belgjes toch in Canada? - hebben we er wel zin in! :)