Van Glenorchy naar Kaikoura

Hey iedereen! Jawel hoor, we zijn er nog steeds! :)

Dinsdag 18 december

Omdat 't weer de dag ervoor (dag van onze laatste post) regenachtig was hebben we onze paardrijtocht naar vandaag verplaatst. Richting Glenorchy gevroemd en 't was al stralende zon toen we opreden bij High Country Horses. Een helm en een paard (ik en Will, Lien en Sassle :) ) en op weg. Blijkbaar had ik iets meer uitleg gekregen over sturen en hielen naar beneden houden, want Lien vond er 't eerste uur niet zoveel aan. Omgeving zeer Lord of the Rings, langs de Rees-rivier stroomopwaarts, beekjes overstekend, door wilgenbossen en met schitterende besneeuwde bergen op de achtergrond. En hoewel ze hier stukken van de film hebben opgenomen (onder andere Isengard), is het beter gewoon van de omgeving te genieten, want veel herken je toch niet. Tijdens een korte draf in het terugkeren, zakte Lien scheef van haar paard (met bijhorend gilletje uiteraard) dus een beetje spannend was het ook wel. :D

Gegeten aan het hoofd van lake Wakatipu en dan terug over Queenstown naar Arrowtown, een oud Chinees goudzoekersstadje. Even langs de rivier op zoek geweest naar de Ford Bruinen, de plaats waar Arwen de achtervolgende Nazgûl kan wegspoelen, maar opnieuw niets herkend. Gelukkig was er heerlijk chocolade-ijs te koop.

Langs een steile pas omhoog gereden, over de bergen tot in Wanaka, waar we arriveerden op een wat marginaal Holiday Park. 't Weer was nog steeds schitterend, dus ons aan Lake Wanaka gelegd.

Woensdag 19 december

Erg getwijfeld of we nog een wandeling in de buurt zouden doen of doorrijden, en het laatste gekozen. Langs Lake Hawea, via Haast Pass, door schitterend berglandschap de Haast rivier volgend tot in Haast (erg inventief zijn ze hier niet met de namen). Even verkeerde kant op gereden (Lien was eens navigator :) ) en via de West Coast omhoog tot in Fox Glacier, een miniem dorpje aan de Fox-rivier niet ver van de indrukwekkende - je raadt het al - Fox Glacier.

Donderdag 20 december

Met een groep van 15 een begeleide gletsjerwandeling gedaan. Via het gematigd regenwoud dat langs de gletsjer groeit (zeer vreemde combinatie) omhoog geklommen, en zo'n uurtje op het ijs zelf rondgewandeld. Weer viel mee en we hadden een goede gids die ons perfect de gelijkenissen tussen een gletsjer en een mars-reep kon uitleggen. :)

Vrijdag 21 december

Grootste avontuur van de dag was om 1 uur 's nachts, toen we wakker schrokken van een enorme klap op ons tentje. Alsof iemand over een touwtje was gestruikeld. Geen gevloek te horen, maar nogal akelige dierengeluiden en een lage schaduw langs de tent. Geen egel deze keer (die in Te Anau onze muffins zat op te eten in de voortent), maar een opossum of een vogel dachten we. Wat later zat 't beest in de boom boven ons te smakken, waarbij af en toe iets hards op de tent viel, terwijl ie ook aan het roepen was naar een soortgenoot.

Toen we 's ochtends naar buiten kropen zagen we dat 't een kea (een grote alpiene papegaai) was geweest, want hij had een grote scheur in onze voortent gemaakt! Vorte vogel, onze nieuwe tent!

Opgekraamd en tot in Hokitika gereden, de greenstone-plaats van Nieuw Zeeland. Beschreven als een gezellig artistiek stadje, maar wij vonden er niets aan. Bovendien hadden we ook onze eerste ruzie-dag, en de saaie omgeving hielp niet veel. :(

Zaterdag 22 december

Opnieuw een stuk opgewekter doorgereden, waarbij we stopten aan de Punakaiki Pancakes Rocks, een geologisch raadsel. De rotsen vonden we niet zo boeiend ('t was ook laagtij, waardoor er geen blowholes waren), maar wel de hele bende Hector's Dolphins die constant aan de voet van de kliffen te zien waren! Super! Ook onze eerste sternen enWeka gezien.

Via het spannend autorijden door Buller Gorge, de hele weg afgelegd tot in Motueka, waar we onze tent konden opzetten in de schitterende backpacker The White Elephant. Bij de Duitse uitbater George - die met z'n gestalte en grijs haar in 'n staartje wat leek op een slechterik uit 'n B-film - nog een kayaktochtreservatie kunnen versieren voor de twee volgende dagen!

Zondag 23 december

Veel kayakopties waren er niet meer, dus zaten we op een combo-trip waarbij we de eerste dag kayakten met een gids, en de tweede dag op ons eentje zaten. Met de watertaxi langs de kust omhoog en afgezet in Onetahuti. 't Was het beste weer sinds een maand en het azuurblauwe water en goudgeel strand zag er dan ook adembenemend uit. Als volleerde professionals de kayak in om een hele dag te peddelen langs de kust van Abel Tasman National Park. Schit-te-rend gewoon! Heerlijk weer, wind in de rug, duikende jan-van-genten, pelsrobben die op een meter van onze kayak zwommen (leek wel alsof we in de zoo waren), waw! Enkel de groep (enkel Duitsers) was wat asociaal. Voor de laatste rechte lijn naar Torrent Bay, de kayaks naast elkaar gelegd, een zeil opgezet en het hele eind gezeild.

De DOC-campsite was de meest moderne die we al gezien hadden, vlug onze tent opgezet en ons gaan leggen aan een nabijgelegen baaitje. Net een postkaartje! :) Terug op de camping aan de praat geraakt met de buren (twee vriendelijke Duitse meisjes en een jong Frans koppel) en de hele avond lang zitten kletsen over van alles en nog wat: de max!

Maandag 24 december

Regenachtig weer en nu alleen in de kayak op zee. De ruwe 'Mad Mile' overleefd en nog tot in de namiddag kunnen ronddobberen en stevig peddelen. Nogal moe toen we terug in de backpacker aankwamen, met weinig kerstavondplannen, tot 't Franse koppel plots arriveerde! Samen met hen (Charlotte & Bertrand) inkopen gedaan en zalig kunnen BBQ'en op kerstavond! Veel gekletst en (te, hé Lien?) veel plaatselijke wijn (Blenheimer) gedronken.

Dinsdag 25 december

Op 't gemak op de backpacker gebleven, nog steeds een beetje geblenheimerd. Maar dat ging al snel over met het heerlijke weer, kaartjes schrijven, ping-pongen en Charlotte & Bertrand.

Woensdag 26 december

Tips en adressen uitgewisseld, afscheid genomen en nog een klein stukje noordelijker gereden. Normaal van plan om in Takaka te blijven, maar alles was volgeboekt (in de periode tussen Kerst en Nieuwjaar gaan alle Kiwi's zelf op reis). Dan maar de plaatselijke bezienswaardigheden gedaan. Te Waikoropupu Springs - die onze Maori Lien vanaf de eerste keer juist kon uitspreken :) - de grootste van Australasia en de op één na helderste ter wereld (na een op Antartica) en 't kleine Gorge Scenic Reserve. Die laatste was een vreemd rotsachtig park in een verder plat platteland, met boomvarens, overal mos en enorme boomwortels die langs de rotsen naar beneden kropen: alsof je plots in een of ander tropisch regenwoud zat.

Wat verder dan toch een backpacker gevonden, en aan de praat geraakt met een Duits koppel en wat later een ouder, gezellig Amerikaans koppel. Ze hebben allebei een huis op het Noordeiland en we kregen hun adres wilden we daar gratis overnachten op onze tocht: super!

Donderdag 27 december

Teruggekeerd naar Motueka en verder gereden naar Picton, waar we - zoals het zou moeten - binnenstapten in het bezoekerscentrum om te informeren naar de Queen Charlotte Track die je hier in de Malborough Sounds kan doen. Jammer genoeg hadden we een onvriendelijke vrouw in opleiding voor ons, die ons geen moer vooruithielp. Toch nog op een holletje het een en ander kunnen regelen, waardoor we de volgende dag konden vertrekken.

Vrijdag 28 december

Nog een gasvuurtje gekocht, en met bewolkt weer de watertaxi tot in Ship's Cove genomen. Onze bagage (tent, slaapzakken,...) hoefden we deze keer gelukkig niet mee te zeulen, want die werd door de boot op de bestemming afgezet. Een lange tocht (zo'n 7-8 uur) op en neer door de met boomvarens begroeide hellingen van de sounds. Lien had gelukkig haar Teva's aangedaan, en bleef van de meeste voetpijnen gespaard. Tijdens de picknick liepen weka's rond, een soort grote rallen die niet kunnen vliegen. Ze kunnen echter wel springen en lopen! Zat ik daar gezellig met een sandwich in m'n hand, toen de grootste opsprong en een grote hap meehad! Even later besloop hij ons van achteren en stal de hele zak sandwiches en liep pijlsnel het bos in. Gelukkig was ik sneller... Die vogels hier! :)

Zaterdag 29 december

Warm zonnig weer en een leukere wandeling, in een omgeving die wat weg had van het zuiden van Frankrijk, behalve dan de blauwe zee aan beide kanten van de kam waar we overliepen.

Zondag 30 december

Terug opgepikt door de boot en terug naar Picton, waar we doorreden naar Kaikoura, 't walvisstadje! Gekozen voor drie nachten in een bed te slapen, mmm! Leuke en vriendelijke jeugdherberg (Sunrise Lodge), waar morgenavond met iedereen opnieuw kunnen barbecuen voor oudejaarsavond.

Maandag 31 december

Wegens ruwe zee is onze walvistocht afgelast! :( Duimen maar voor morgenochtend 6u! Dat zal een korte nieuwjaarsnacht worden. :)

Prettig Kerstfeest en Gelukkig Nieuwjaar iedereen! xxx